เมนูนำทาง
อาชิกางะ ทากาอูจิ ประวัติทากาอูจิ เกิดเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม ค.ศ. 1305 เป็นบุตรชายที่สองของอาชิกางะ ซาดาอูจิ (ญี่ปุ่น: 足利 貞氏 โรมาจิ: Ashikaga Sadauji) ซึ่งเป็นโกเกนิง (ญี่ปุ่น: 御家人 โรมาจิ: Gokenin) หรือซามูไรซึ่งทำงานรับใช้รัฐบาลโชกุนคามากูระ กับนางอูเอซูงิ คิโยโกะ (ญี่ปุ่น: 上杉清子 โรมาจิ: Uesuki Kiyoko) ซึ่งเป็นภรรยาน้อยของซาดาอูจิ ทากาอูจิเกิดที่แคว้นทัมบะ อันเป็นบ้านเกิดของมารดา เดิมชื่อว่า ยูตาโร (ญี่ปุ่น: 又太郎 โรมาจิ: Yūtarō) ยูตาโรมีพี่ชายต่างมารดาชื่อว่า อาชิกางะ ทากาโยชิ (ญี่ปุ่น: 足利 高義 โรมาจิ: Ashikaga Takayoshi) ซึ่งเป็นบุตรชายคนโตของซาดาอูจิซึ่งเกิดกับภรรยาเอก แต่ทากาโยชิเสียชีวิตเมื่อค.ศ. 1317 ยูตาโรจึงขึ้นมาเป็นผู้สืบทอดตระกูลอาชิกางะแทนที่พี่ชาย นอกจากนี้ทากาอูจิยังมีน้องชายร่วมมารดากันชื่อว่า อาชิกางะ ทาดาโยชิ (ญี่ปุ่น: 足利 直義 โรมาจิ: Ashikaga Tadayoshi) ค.ศ. 1319 ยูตาโรผ่านพิธีเก็มปูกุ ได้รับชื่อว่า ทากาอูจิ (高氏 ต่อมาเปลี่ยนตัวอักษรจาก 高 เป็น 尊 อ่านว่า ทากะ เช่นเดิม เนื่องจากตรงกับพระนามของพระจักรพรรดิโกะ-ไดโงะ)
ตระกูลอาชิกางะสืบเชื้อสายมาจากตระกูลเซวะเก็นจิ (ญี่ปุ่น: 清和源氏 โรมาจิ: Seiwa Genji) เช่นเดียวกับมินาโมโตะ โนะ โยริโตโมะ ปฐมโชกุนแห่งรัฐบาลคามากูระ บรรพบุรุษของตระกูลอาชิกางะตั้งรกรากที่เมืองอาชิกางะ ในแคว้นชิมตสึเกะ หรือจังหวัดโทจิงิในปัจจุบัน
การล่มสลายของรัฐบาลคามากูระ การฟื้นฟูอำนาจของราชสำนักเมืองเกียวโต และการขึ้นสู่อำนาจของทากาอูจิ ถูกกล่าวถึงอย่างละเอียดในวรรณกรรมเรื่อง "ไทเฮกิ" (ญี่ปุ่น: 太平記 โรมาจิ: Taiheiki) ปี ค.ศ. 1331 ซาดาอูจิผู้เป็นบิดาเสียชีวิต ทากาอูจิจึงขึ้นดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูลอาชิกางะต่อจากบิดา ในปีเดียวกันนั้น พระจักรพรรดิโกะ-ไดโงะทรงวางแผนยึดอำนาจคืนจากรัฐบาลคามากูระกลับมาสู่ราชสำนักเกียวโต แต่ทว่าแผนการกลับรั่วไหล รัฐบาลคามากูระจึงปลดพระจักรพรรดิโกะ-ไดโงะออกจากราชสมบัติ เนรเทศพระจักรพรรดิไปประทับยังหมู่เกาะโอกิ และตั้งพระจักรพรรดิโคงงขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่แทน พระโอรสของพระจักรพรรดิโกะ-ไดโงะ คือ เจ้าชายโมรินางะ (ญี่ปุ่น: 護良親王 โรมาจิ: Morinaga-shinnō) และซามูไรคูซูโนกิ มาซาชิเงะ (ญี่ปุ่น: 楠木正成 โรมาจิ: Kusunoki Masashige) ยังคงทำสงครามเพื่อล้มการปกครองของตระกูลโฮโจอันมีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองคามากูระต่อไป เรียกว่า สงครามปีเก็งโก (ญี่ปุ่น: 元弘の乱 โรมาจิ: Genkō no ran) ซามูไรจำนวนมากซึ่งไม่พอใจการปกครองเผด็จการของตระกูลโฮโจจึงมาเข้ากับฝ่ายจักรพรรดิ
จนกระทั่งในค.ศ. 1333 องค์อดีตจักรพรรดิโกะ-ไดโงะเสด็จหลบหนีจากหมู่เกาะโอกิมาได้ รัฐบาลคามากูระจึงส่งทากาอูจิ ยกทัพจากภูมิภาคคันโตไปต่อสู้กับทัพฝ่ายพระจักรพรรดิ แต่ทว่าระหว่างที่เดินทัพนั้น ทากาอูจิได้รับพระราชสาสน์ลับจากอดีตพระจักรพรรดิ เชื้อเชิญให้เข้าร่วมกับฝ่ายของพระองค์เพื่อล้มรัฐบาลโชกุน ทากาอูจิแปรพักตร์ไปเข้ากับฝ่ายจักรพรรดิ นำทัพเข้ายึดเมืองเกียวโตและถวายให้แก่พระจักรพรรดิโกะ-ไดโงะ และปีเดียวกัน นิตตะ โยชิซาดะ (ญี่ปุ่น: 新田義貞 โรมาจิ: Nitta Yoshisada) ยกทัพเข้ายึดเมืองคามากูระได้ โฮโจ ทากาโตกิ (ญี่ปุ่น: 北条高時 โรมาจิ: Hōjō Takatoki) ผู้นำตระกูลโฮโจคนสุดท้าย ทำการเซ็ปปูกุเสียชีวิต เป็นอวสานแห่งตระกูลโฮโจและรัฐบาลโชกุนคามากูระ
เหตุผลที่ทากาอูจิแปรพักตร์ไปเข้ากับฝ่ายพระจักรพรรดินั้นไม่ปรากฏชัด ในวรรณกรรมเรื่องไทเฮกิกล่าวว่า ทากาอูจิมีความน้อยเนื้อต่ำใจที่ตระกูลอาชิกางะ ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากตระกูลมินาโมโตะ กลับต้องตกอยู่ใต้อำนาจของตระกูลโฮโจ ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากตระกูลไทระ[1]
จักรพรรดิโกะ-ไดโงทรงจัดตั้งการปกครองขึ้นที่เมืองเกียวโต เป็นการปกครองโดยองค์จักรพรรดิโดยตรง เรียกว่า การฟื้นฟูเค็มมุ (Kemmu Restoration) ทำให้เหล่าซามูไรไม่พอใจที่อำนาจการปกครองญี่ปุ่นจะไปตกอยู่แก่ขุนนางและราชสำนักอีกครั้ง ทากาอูจิปรารถนาที่จะดำรงตำแหน่งเป็นเซอิไทโชงุง (ญี่ปุ่น: 征夷大将軍 โรมาจิ: Seii Taishōgun) แต่พระจักรพรรดิโกะ-ไดโงะกลับแต่งตั้งพระโอรสของพระองค์เอง คือเจ้าชายโมรินากะ เป็นเซอิไทโชงุง ในค.ศ. 1334 อาชิกางะ ทาดาโยชิ ผู้เป็นน้องชายของทากาอูจิ ได้เดินทางไปทางตะวันออกไปยังเมืองคามากูระและจัดตั้งการปกครองขึ้นที่นั่น เพื่อแสดงให้เห็นว่าชนชั้นซามูไรยังคงต้องการรัฐบาลโชกุน ฝ่ายทากาอูจิจึงสร้างข้อกล่าวหาว่าเจ้าชายโชกุนโมรินางะทรงก่อการกบฏต่อพระบิดา จึงทำการจับองค์ชายโมรินางะไปกุมขังไว้ที่เมืองคามากูระ ในค.ศ. 1335 โฮโจ โทะกิยุกิ (ญี่ปุ่น: 北条時行 โรมาจิ: Hōjō Tokiyuki) บุตรชายของโฮโจ ทากาโตกิ ก่อกบฏขึ้นที่เมืองคามากูระเพื่อคืนอำนาจให้แก่ตระกูลโฮโจ สามารถขับไล่ทาดาโยชิออกจากคามากูระ ทาดาโยชิทำการปลงพระชนม์เจ้าชายโมรินางะก่อนที่จะหลบหนีออกจากเมืองคามากูระ ทากาอูจิจึงยกทัพจากเมืองเกียวโตไปปราบกบฏที่เมืองคามากูระ และยึคามากูระคืนได้สำเร็จได้สำเร็จ
เมื่อปราบกบฎของตระกูลโฮโจได้แล้ว ทากาอูจิกลับปักหลักอยู่ที่เมืองคามากูระไม่กลับนครเกียวโต และสั่งสมกองกำลังของตน จักรพรรดิโกะ-ไดโงจึงทรงประกาศให้ทากาอูจิเป็นกบฎ และส่งนิตตะ โยชิซาดะ ยกทัพจากเกียวโตไปต่อกรทากาอูจิที่เมืองคามากูระแต่พบกับความพ่ายแพ้ ทากาอูจิจึงยกทัพกลับไปทางตะวันตกเพื่อเข้ายึดเมืองเกียวโตแต่พ่ายแพ้ต่อคูซูโนกิ มาซาชิเงะ และคิตาบาตาเกะ อากิอิเอะ (ญี่ปุ่น: 北畠顕家 โรมาจิ: Kitabatake Akiie) ขุนพลซามูไรผู้ภักดีต่อฝ่ายราชสำนัก ทำให้ทากาอูจิไม่สามารถเข้ายึดเมืองเกียวโตได้ ทากาอูจิหลบหนีไปยังเกาะคีวชู แต่ไม่นานก็สามารถรวบรวมกำลังพลจากคีวชู ยกทัพเข้าบุกยึดเมืองเกียวโตในยุทธการที่แม่น้ำมินาโตะ (ญี่ปุ่น: 湊川の戦い โรมาจิ: Minatogawa-no-tatakai) ในค.ศ. 1336 คูซูโนกิ มาซาชิเงะ กระทำการเซ็ปปูกุเสียชีวิต ทัพของทากาอูจิเข้ายึดเมืองเกียวโต ตั้งจักรพรรดิโคเมียวขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ของพระราชวงศ์ฝ่ายเหนือ จักรพรรดิโกะ-ไดโงพร้อมทั้งขุนพลซามูไรเช่น นิตตะ โยชิซาดะ และคิตาบาตาเกะ อากิอิเอะ หลบหนีไปทางใต้และตั้งราชสำนักขึ้นใหม่ที่เมืองโยชิโนะ (ญี่ปุ่น: 吉野 โรมาจิ: Yoshino) เป็นพระราชวงศ์ฝ่ายใต้ สิ้นสุดการปกครองของจักรพรรดิในสมัยการฟื้นฟูเค็มมุ และเป็นจุดเริ่มต้นของสมัยราชวงศ์เหนือใต้ (ญี่ปุ่น: 南北朝 โรมาจิ: Nanboku-chō) อาชิกางะ ทากาอูจิ ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเซอิไทโชกุนเมื่อค.ศ. 1338 เป็นจุดเริ่มต้นของรัฐบาลโชกุนมูโรมาจิ
โชกุนอาชิกางะ ทากาอูจิ ปกครองญี่ปุ่นร่วมกับอาชิกางะ ทาดาโยชิ ผู้เป็นน้องชาย อยู่เป็นเวลาประมาณยี่สิบปี โดยโชกุนทากาอูจิดูแลเรื่องการทหารในขณะที่ทาดาโยชิดูแลเรื่องการปกครอง จนกระทั่งในค.ศ. 1350 เกิดความขัดแย้งระหว่างทาดาโยชิกับสองพี่น้องตระกูลโค ซึ่งเป็นขุนพลคนสนิทซึ่งโชกุนทากาอูจิให้ความไว้วางใจ ได้แก่ โค โนะ โมโรนาโอะ (ญี่ปุ่น: 高師直 โรมาจิ: Kō no Moronao) และ โค โนะ โมโรยาซุ (ญี่ปุ่น: 高師泰 โรมาจิ: Kō no Moroyasu) โชกุนทากาอูจิได้แต่งตั้งให้โมโรนาโอะเป็นชิตสึจิ (ญี่ปุ่น: 執事 โรมาจิ: Shitsuji) หรือผู้แทนโชกุน สร้างความไม่พอใจแก่ทาดาโยชิ ซึ่งได้วางแผนลอบสังหารโมโรนาโอะแต่ไม่สำเร็จ โชกุนทากาอูจิทราบเรื่องจึงโกรธน้องชายของตนเองมาก ขับไล่ทาดาโยชิออกจากรัฐบาล โดยให้บุตรชายของตนคือ อาชิกางะ โยชิอากิระ (ญี่ปุ่น: 足利義詮 โรมาจิ: Ashikaga Yoshiakira) เข้ามาดูและเรื่องการปกครองแทน ทาดาโยชิออกบวชเป็นพระภิกษุได้หนึ่งปีจนในค.ศ. 1351 จึงเข้าสวามิภักดิ์กับพระราชวงศ์ฝ่ายใต้ที่เมืองโยชิโนะ ซึ่งในขณะนั้นมีจักรพรรดิโกะ-มูรากามิทรงปกครองอยู่ เรียกว่า "สงครามปีคันโน" (ญี่ปุ่น: 観応の擾乱 โรมาจิ: Kannō no shōran) ทาดาโยชิยกทัพของฝ่ายใต้เข้าบุกยึดเมืองเกียวโต สังหารสองพี่น้องตระกูลโคในที่รบ ทากาอูจิและทาดาโยชิสองพี่น้องจึงเจรจาสงบศึกกัน โดยทาดาโยชิแปรพักตร์กลับมาเข้ากับฝ่ายรัฐบาลโชกุน โดยที่ทาดาโยชิเดินทางไปจัดตั้งการปกครองของตนเองขึ้นที่เมืองคามากูระในค.ศ. 1351 ทาดาโยชิเสียชีวิตอย่างกระทันหัน โดยถูกทากาอูจิพี่ชายวางยาพิษสังหารในปีค.ศ. 1352
ทากาอูจิ ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 1358 หลังจากดำรงตำแหน่งนานถึง 20 ปีโดย อาชิกางะ โยชิอากิระ บุตรชายได้ดำรงตำแหน่งโชกุนสืบต่อ
เมนูนำทาง
อาชิกางะ ทากาอูจิ ประวัติใกล้เคียง
อาชิกางะ อาชิกางะ ทากาอูจิ อาชิกางะ โยชิมิตสึ อาชิกางะ โยชิมาซะ อาชิกางะ โยชิซูมิ อาชิกางะ โยชิตาเนะ อาชิกางะ โยชิฮารุ อาชิกางะ โยชิโนริ อาชิกางะ โยชิโมจิ อาชิกางะ โยชิคัตสึแหล่งที่มา
WikiPedia: อาชิกางะ ทากาอูจิ